رفقا می دونید چرا در ماه رمضان به خدا نزدیکتر می شیم ؟

دلمون تازک می شه ،‏ دوست داریم با خدا خلوت کنیم حرف بزنیم مناجات بخونیم مهربون می شیم بهمدیگه کمک می کنیم ؟ 

نشستم فکر کردم چند تا دلیل اساسی براش پیدا کردم شما هم اگه چیزی به ذهنتون رسید بگید :

اولین چیزی که بنظرم رسید این بود که اثر اصلی ماه رمضان روزه است و اثر روزه خالی بودن شکمه وقتی آدم شکمش خالی باشه قلبش رقیق می شه و این یعنی قدم اول برای دریافت نور . شکمهای خالی به عرش نزدیکترند .

اندرون از طعام خالی دار تا در آن نور معرفت بینی

همینکه دیگه دغدغه غذا و نهار و . . . نداشتیم راحت بودیم و باعث می شد بیشتر به فکر روحمون و دیگران باشیم به جای اینکه به گرسنگی خودمون فکر کنیم . البته شکم  یه نماده . یعنی باید نسبت بدنیا بی تعلق باشیم .

دومین نکته مهمی که میشه از ماه رمضان فهمید سحره.همینکه سحرها بیدار می شدیم حتی به بهانه سحری خوردن خودش خیلی اثر داشت و داره . رفقا سحر واقعا هدیه خداست به بنده هاش . اثرات عجیبی در سحرها و مخصوصا قبل از اذان صبح وجود داره . ماه رمضان 30 روز سحرها بیدار شدیم همین باعث می شد از بند دنیا رها بشیم و به خدا نزدیکتر بشیم .

خدا خیلی دوست داره که بنده اش از خواب لذتبخشش بزنه و سحرها بیدار باشه . حتی اگه سحرها هیچ کاری نکنیم همینکه بیدار باشیم تاثیر داره . برای کسایی که مثل خودم درس می خونن بگم که خوبه برنامه ریزی کنیم سحرها بیدار بشیم یک ساعت درس بخونیم می دونم اولش سخته ولی بدنمون کم کم عادت می کنه . مهم اینه که بخوایم .

سومین چیزی که بذهنم رسید که باعث می شه توی ماه رمضان آدمای دیگه ای باشیم نماز اول وقت خوندنه. رفقا نماز برای اول وقت درست شده هر چقدر که ازش بگذره میشه رفع تکلیف و اون اثری که باید داشته باشه رو نداره . در ماه رمضان چون نهار نمی خوردیم و شکممون خالی بود معمولا نمازامون اول وقت بود مخصوصا سحرها که بعد اذان نماز می خوندیم و چه سعادتی داشتیم .

رفقا نماز اول وقت توی زندگی آدم اونقدر تاثیر داره مرحوم حضرت آیت الله العظمی آقا سید علی آقای قاضی قدس الله نفسه الزکیه می فرماید : اگر کسی نماز اول وقت خوند و به جایی نرسید آب دهان بمن بیاندازد .

(خاک بر سر من که اینجوری نوشتم ولی چه کنم که عین مطلبیه که فرمودند.انشاالله راضی باشند.)

چهارمین موردی که توی ماه رمضان داشتیم قرآن بود . هر کدوممون به تناسب توانایی و توفیق و وقتمون قرآن می خوندیم . ولی مهم اینه که با قرآن بودیم . همینکه با قرآن مانوس بودیم خودش کمکمون می کرد . رفقا قرآن در روز قیامت به تمثال جوانی زیبارو که نور جمالش از زیبایی همه عالم بیشتره محشور میشه و با جلال و عظمت حقیقیش وارد محشر میشه و یاران خودش رو جدا می کنه و همه کسانی که با قرآن در دنیا انس داشتند پشت سر قرآن وارد بهشت می شوند . و اینکه قرآن همدمش رو در دنیا کفایت می کنه و تنها نمی ذاره .

رفقا امام صادق می فرماید : اگر کسی در جوانی با قرآن انس بگیره قرآن با گوشت و خونش آمیخته میشه.

پنجمین نکته هم توجه و ذکر خدا در ماه رمضانه. اگه دقت کنیم می بینیم که در ماه رمضان همه جا اسم خداست یاد خداست صحبت از رحمت و بخشش خداست آدم بیشتر به یاد خدا میفته . تو ماه رمضان بیشتر ذکر میگیم بیشتر صلوات می فرستیم بیشتر دعا می خونیم بیشتر مناجات می خونیم و با خدا راز و نیاز می کنیم همه اینها باعث می شه بیشتر به خدا نزدیک بشیم دلی هم که به خدا نزدیک بشه لطیف میشه نازک میشه با دیگران مهربون میشه  دنیا تو نظرش کوچیک و بی اهمیت میشه . چون عظمت و بزرگی خدا رو درک میکنه و همه امید و توکلش به خدا جلب میشه . هر کسی به یاد خدا میفته باید حواسش باشه که قبلش خدا به یادش بوده .

رفقا بیایید از این چیزای خوبی که تو ماه رمضان داشتیم غافل نشیم نگهشون داریم تا همیشه خودمون رو تو ماه رمضان حس کنیم

بیایید

بعضی وقتا به یاد ماه رمضان روزه بگیریم

نمازمون رو اول وقت بخونیم

برنامه ریزی کنیم سحرها بیدار بشیم

برای قرآن برنامه داشته باشیم

و سعی کنیم در هر حالی که هستیم و هر کاری که می کنیم تمرین کنیم به یاد خدا باشیم .

انشاالله